Το σπίτι του Πιερίδη χτίστηκε σε δύο στάδια. Πρώτα χτίστηκε το ισόγειο, στη συνέχεια ο πρώτος όροφος και ακολούθησε μια διώροφη βεράντα στα τέλη του 19ου αιώνα. Τέτοιες βεράντες είναι χαρακτηριστικές του αποικιακού γούστου και μπορείτε να τις βρείτε σε πολλές γωνιές του κόσμου εκείνες τις μέρες - από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την Ινδία. Αυτές οι υπερπόντιες ταράτσες προτιμήθηκαν από τους Κύπριους, παρά τη ζέστη: πριν από αυτό, τα κλειστά ξύλινα μπαλκόνια με μικρά παράθυρα, το "Σαχνισί" στα Ελληνικά, ήταν της μόδας στο νησί, όπως και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία γενικότερα.

Στο εσωτερικό του βρίσκεται το παλαιότερο ιδιωτικό μουσείο του νησιού, με μια πλούσια αρχαιολογική συλλογή που έχει συγκεντρωθεί από πέντε γενιές της οικογένειας.

Ο ιδρυτής του ήταν ο Δημήτρης Πιερίδης (1811-1895): έχοντας σπουδάσει στο Λονδίνο, διετέλεσε Βρετανός πρόξενος στην Κύπρο πριν το νησί περάσει στα χέρια των Βρετανών. Ο Δημήτρης διηύθυνε επίσης το τοπικό υποκατάστημα της Οθωμανικής Τράπεζας και συμμετείχε στη δημιουργία του Κυπριακού Μουσείου. Από τον ιστότοπο του Βρετανικού Μουσείου στο Λονδίνο μαθαίνουμε ότι ο Δημήτρης δώρισε και πούλησε σε αυτό το διάσημο μουσείο πολλά πολύτιμα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων πέτρινα γλυπτά από το Ιδάλιο (αρχαιολογική περιοχή κοντά στο σημερινό χωριό Δάλι), μορφές από τερακότα και αγγεία.   

Η συλλογή του Μουσείου της οικογένειας  Πιερίδη περιλαμβάνει πλέον αντικείμενα από τη Νεολιθική Εποχή και την Εποχή του Χαλκού έως τον Μεσαίωνα. Το μουσείο διευθύνεται από τον Peter Ashdjian, έναν Πιερίδη 8ης γενιάς. 

Παρεμπιπτόντως, με την οικογένεια αυτή συνδέονται επίσης τα εξαιρετικά μνημεία Αρ Ντεκό της Λάρνακας, το Μέγαρο Χαχολιάδη (δείτε τη διαδρομή μου "Τα σπίτια που εξαφανίζονται") και το σπίτι της Ευανθίας Πιερίδη στην παραλιακή λεωφόρο (στην παραλία). 

Απέναντι από το σπίτι του Πιερίδη ζούσε μια άλλη αξιόλογη οικογένεια της Λάρνακας.